Babasından da dayak yiyordu zaten, nasıl olur da ona şiddet uygulayan bir adamla birlikte?
Her şeyine karışan ailesi vardı, aynısını şimdi sevgilisi yapıyor ve sesini çikarmıyor.
Annesinin alkol problemi vardi, gitti benzer sorunu olan bir kadınla evlendi..
Bu tür garip durumlara mutlaka rastlamış ve sorgulamışsınızdır. Sorun bu kadar aşikarken bazı kişilerin aynı seçimler yapmasının sebebi nedir? Neden geçmişimizi ilişkilerimizde tekrarlarız?
Buna psikoloji bilimi "tekrarlama takıntısı" der. Bu fenomene göre kişi çocukluğunda yaşanan yıkıcı deneyimleri tekrarlar ya da kendisini benzer durumların yaşanacağı ortamlara maruz bırakır. Sebebini açıklamak çok kolay olmamakla birlikte bir kaç teori var.
Bunlardan biri çocukken gördüğümüz kötü muameleyi hakkettiğimizi içselleştirmemizdir. Çünkü çocuk şiddet gördüğünde ne kadar da kötü ebeveynim var demez, ben çok kötü bir çocuğum diye düşünür.
Freuda göre istismarına (duygusal/fiziksel/cinsel) uğradığımız ebeveyne benzer bir eş/partner seçmemizin sebebi çocukken uzerinde gücümüzün olmadığı o paternleri tekrar yaşayarak bu sefer düzeltmeye çalışmak. Daha farklı davranarak,daha doğru kelimeler kullanarak, daha iyi giyinerek vs. ihmalkar ya da istismarcı ebeveynimizi temsil eden partneri değiştirip, hakkettiğimiz ilgi ve sevgiyi görmek. Kişiler bunu çoğunlukla bilinçsizce yapar.
Neden değişmekte zorlanırız? Değişim sağlıklı olsa bile yabancı gelir ve korkutur. Bu yüzden canımız acıtsa bile o paternlere yapışırız. Neyle sonuçlanacağını biliyoruz çünkü, kontrol hissi bizde. Tuhaf bir şekilde bize kendimizi evimizde ve güvende hissettirirler.
Bu döngüyü kırmanın yolu tabi ki ilk başta davranışların kökenini anlamaktan geçer. Psikoterapi içgörü kazanmamıza, güvenli ve sağlıklı ilişkiler kurmamıza yardımcı olur.
22 Şubat 2024
