Google'da en çok aratılan soruların başında gelen bir soru. Gün içerisinde sıklıkla ya da zaman zaman kendimize ben neden diyerek başlayarak sorduğumuz bir sürü soru var. İnsan olarak dünyaya geldiğimiz ilk zamanlar daha ilkel yaşantılara doğru geri gittiğimizde hayatta kalabilmek için beynimizin bize verdiği uyarı sinyalleri sebebiyle yaşadığımız kaygı bir gruba ait olamamaktı. Bir gruba ait olamayıp tek başıma kalırsam, hayvanlara yem olma, yaşam mücadelemi sürdürememe kaygısı yaşarken günümüz koşullarında bu durum bu kadar tehlikeli olmasa da beynimizin benzer şekilde uyarı vermeye devam ediyor. Netice de hayatta kalabilmek için kaygıya korkuya ihtiyacımız var!
Bu ve bunun gibi gün içerisinde bizi rahatsız eden düşüncelerin, büyüdüğümüz aile, çevre içerisinde şekillendiğini biliyoruz. Hayatta kalabilmek için karşımıza çıkabilecek olumsuzlukları önceden belirleyip onu henüz yaşamadan onlar hakkında kaygılanıp önlem almaya çalışıyor; öncesinde yaşadığımız deneyimlerimiz ile benzeşen deneyimler yaşıyor olmamız da bu önlem alma çabamızı pekiştiriyor aslında!
Peki gerçekten öyle mi? Gerçekten sevilmeyen biri miyim? Gerçekten çirkin biri miyim? Hiçbir şeyi hak etmiyor muyum? Zihnimizin geçmiş deneyimlerinden ve bugün içerisinde benzeşen deneyimlerle bu düşüncelerimizin doğruluğunu ortaya çıkaran olaylar yaşasak da elimizde ki kanıtlara bakarak, bu düşüncelerin gerçeği yansıtmadığını da görebilmemiz mümkün!
Şöyle ki, sevilmediğimi düşündüğüm bir olay yaşadığımda sevilecek bir tarafım yok, çirkinim zaten, neden sevilmiyorum şeklinde düşünceler zihnime geldiğinde önce bunları fark etmem ilk adım. Sonrasında bu düşüncelerin zihnime geldiği daha öncesinden böyle düşünmeme sebep olan ne gibi olaylar yaşadığımı hatırlamaya çalışabilirim. İlk nerede böyle düşünmüştüm? Böyle düşünmek bana nasıl hissettiriyor? Ve bunların sonucunda nasıl davranıyorum? Bütün bunları ele aldıktan sonra üzerine düşünmem gereken şey şunlar:
1. Bu düşüncemin doğruluğunu gösteren kanıtlarım neler?
2. Bu düşüncemin doğruluğunu göstermeyen kanıtlarım neler?
3. Bu olayı yaşayan bir arkadaşım olsaydı ve bunları düşünseydi ona neler söylerdim?
4. Arkadaşımın düşüncelerine karşı yaptığım bu savunmayı kendime neden yapmıyorum?
5. Bu olayda göremediğim ya da görmek istemediğim benim dışımda gelişen ne gibi durumlar var?
6. Benim dışımda gelişen diğer durumlar ile kendime karşı ortaya çıkan bu düşüncelerimi ve bunları desteklemeyen kanıtları ele aldığımda, düşüncelerim ne derece doğru görünüyor?
Unutmayalım ki, yaşanılan olayların içerisinde karşılaştığımız sonuçlar çoğu zaman bizimle ilgili değildir. Öğrendiğimiz ve devam ettirmeye devam ettirdiğimiz, geçmiş tecrübelerimizden kazandığımız düşüncelerimiz ile bugün yaşadığımızın durumun sonucunun sebebinin biz olduğumuz algısını yaratırız.
